На мяне глядзіш сваімі карымі вачыма.

На мяне глядзіш сваімі карымі вачыма.
І лапу мне працягваеш сваю.
Каля мяне ляжыш і цяжка дыхаеш.
Галаву скланіўшы над травой.
Сваю пухнатую ты лапу...
Працягваеш у мой бок, каб я пагладзіў...
І вочы акіянай глыбіні.
Мяне здзіўляюць кожны раз, калі заглядваю ў іх.
Сваёй сабачаю ўсмешкай.
Растопіш колкі лёд у сэрцы.
І зразумееш ты мой боль і горач.
І па-сабачы пашкадуеш ты мяне.