Першы снег за акном, як нягаданы дар –
Напамiн пра былое каханне,
Пра цяпло тваiх рук, што трымалi мой твар,
Як галубку у час развiтання.

Першы снег на шляху, як спатканне з табой.
Прывiтанне табе, прывiтанне!
Пол Зямлi абыйсцi, а як ты не знайсцi, –
Непрыхiльна з табой параунанне.

Колькi раз з дрэу лiсцё аблятала ужо
З той пары, як было развiтанне,
Але смуты няма, на душы хараство,
Бо са мной успамiн пра каханне!